⭕️ عبادت توخالی

❇️ مردی به نام ربیع بن خُثَیم یکی از هشت زاهد معروف دنیا بود. او چنان کارش به زهد و عبادت کشیده شده بود که در دوران آخر عمرش قبر خودش را کند و گاهی می‌رفت در قبری که برای خودش کنده بود، می‌خوابید و خود را نصیحت و موعظه می‌کرد.

می‌گفت: یادت نرود عاقبت باید بیایی اینجا .

تنها جمله‌ای که غیر از ذکر و دعا از او شنیدند آن وقتی بود که اطلاع پیدا کرد، مردم حسین بن علی علیهماالسلام را شهید کرده‌اند؛ چند کلمه‌ای در اظهار تأثر و تأسف از چنین حادثه‌ای گفت: وای بر این امّت که فرزند پیغمبرشان را شهید کردند! 

می‌گویند بعدها استغفار می‌کرد که چرا من این چند کلمه را که غیر ذکر بود به زبان آوردم.☹️

📚 مجموعه آثار شهید مطهری، ج23، ص500